خطرات ایزوسیانات در محل کار

ایزوسیانات چیست؟

ایزوسیانات ها خانواده ای از مواد شیمیایی بسیار واکنش پذیر هستند. ایزوسیانات ها از واکنش های شیمیایی در پلاستیک ها و پلی یورتان ها به وجود می آیند. آنها به طور گسترده در ساخت فوم های انعطاف پذیر و سفت، الیاف، پوشش هایی مانند رنگ ها و لاک ها و الاستومرها استفاده می شوند و به طور فزاینده ای در صنعت خودروسازی، تعمیرات بدنه و مواد عایق ساختمان استفاده می شوند.

چرا ایزوسیانات ها مضر هستند؟

خطرات ایزوسیانات در محل کار موارد زیادی را شامل می شود. در واقع ایزوسیانات ها محرک های قوی برای غشاهای مخاطی چشم، دستگاه گوارش و دستگاه تنفسی هستند. نگرانی اصلی این است که قرار گرفتن در معرض تنفسی و پوستی می تواند منجر به ایجاد حساسیت شود. مرگ ناشی از آسم شدید در برخی از افراد حساس گزارش شده است.

قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض بخارات ایزوسیانات ها می تواند باعث تحریک یا سوزش در چشم ها، بینی، گلو و پوست شود. مایعات می توانند باعث بثورات، قرمزی یا تاول شوند.

اگر با ایزوسیانات ها کار می کنید و سوزش چشمی مداوم یا مکرر، احتقان بینی، خشکی یا گلودرد، علائم سرماخوردگی، سرفه، تنگی نفس، خس خس سینه یا تنگی قفسه سینه را تجربه می کنید، باید به پزشک مراجعه کنید.

قرار گرفتن در معرض طولانی مدت می تواند باعث ایجاد نوعی آسم به نام آسم ایزوسیانات شود. افرادی که حساسیت زیادی نسبت به ایزوسیانات ها دارند اگر حتی تنها چند مولکول از آن در هوا وجود داشته باشد، می توانند واکنش نشان دهند.

ایزوسیانات ها هم از طریق دهان و هم از بینی وارد بدن کارگر یا اپراتور لمینت می شوند. اگر کارگری نسبت به مواد شیمیایی حساس شده باشد، ممکن است با قرار گرفتن در معرض حمله آسم را تجربه کند. در طول حمله آسم ممکن است راه های هوایی باریک، ملتهب و پر از مخاط باشد. در موارد نادر این حملات می تواند کشنده باشد.

خطرات چسب های لمینت بی کیفیت بر سلامتی انسان

چه کسی باید در مورد ایزوسیانات ها نگران باشد؟

کارگرانی که پلاستیک تولید می کنند یا از پوشش های پلی یورتان استفاده می کنند ممکن است در معرض خطر قرار گرفتن در معرض قرار بگیرند و باید از خطرات ایزوسیانات آگاه باشند. پلاستیک ها در طول تولید، ایزوسیانات ها را در هوا آزاد می کنند. استفاده از محصولات پلی اورتان مانند فوم های اسپری عایق، لاک ها، رنگ ها و پوشش ها ایزوسیانات ها را آزاد می کند. کارگران بیشتر در صنایع زیر در معرض خطر قرار دارند:

• رنگ آمیزی بدنه و خودرو
• ساخت با عایق اسپری فوم
• پوشش های صنعتی
• تولید ملافه، مبلمان، پوشاک، لوازم خانگی، الکترونیک، لاستیک و بسته بندی

اثرات سلامتی

اگرچه همه محصولات ایزوسیانات خطرناک هستند، تولوئن دی ایزوسیانات (TDI) سمی ترین آنها در نظر گرفته می شود. در ادامه خطرات ایزوسیانات در محل کار بصورت تخصصی مورد بررسی قرار می گیرد.

TDI تمام بافت های زنده ای را که با آنها در تماس است تحریک می کند. بخارات TDI، که هنگام مخلوط کردن دو مخلوط شیمیایی منتشر می‌شود، ممکن است استنشاق یا تنفس شود. استنشاق چنین بخاراتی می تواند باعث تحریک و سوزش شدید غشاهای مخاطی چشم و دستگاه تنفسی شود. تنفس این بخارات باعث تهوع، استفراغ، درد شکم و مشکلات تنفسی می شود. علاوه بر این، تماس با پوست می تواند باعث ایجاد بثوراتی شود که معمولاً به آن درماتیت تماسی گفته می شود. مؤسسه ملی ایمنی و بهداشت شغلی آمریکا (NIOSH) ،TDI را به عنوان یک سرطان‌زا (حیوانی) شناسایی کرده است.

قرار گرفتن در معرض TDI باعث مشکلات جدی سلامت دستگاه تنفسی فوقانی می شود که شامل بینی، گلو، مری و ریه ها می شود.همچنین، TDI می تواند باعث تحریک حاد، تحریک مزمن و حساس شدن ریه ها و گلو شود. تحریک حاد مانند سوختگی در داخل بینی، گلو یا ریه است. گلو و ریه ها در اثر TDI به قدری آسیب می بینند که بدن توانایی دفاع در برابر عفونت ها را از دست می دهد. چنین تحریک حاد ممکن است باعث پر شدن ریه ها از مایع شود. به نوبه خود، این وضعیت می تواند باعث بدتر شدن عفونت شود.

تحریک مزمن شامل تغییرات تدریجی بدن مانند کاهش ظرفیت ریه است و منجر به افزایش حساسیت فرد به عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی مانند برونشیت مزمن می گردد.علاوه بر این، از آنجایی که ظرفیت ریه ممکن است کاهش یافته و قلب کندتر کار کند، خطر مشکلات قلبی عروقی یا قلبی افزایش می یابد.

هنگامی که کارگر نسبت به TDI حساس می‌شود (به آلرژی مبتلا می شود)، قرار گرفتن در معرض آن ممکن است باعث واکنش آلرژیک شدید (مانند آسم شغلی) شود. به نوبه خود، این وضعیت پزشکی ممکن است باعث مرگ شود. بین دو (2) تا پانزده (15) در هر 100 نفر ممکن است به TDI حساس شوند. با توجه به دوز زیاد، فرد/کارگر ممکن است در اولین تماس حساس شود. با این حال، حساسیت به طور معمول پس از قرار گرفتن در معرض مکرر ایجاد می شود. هنگامی که یک کارگر حساس می شود، هر سطحی از قرار گرفتن در معرض TDI می تواند یک واکنش آلرژیک ایجاد کند.

قبل یا در اسرع وقت پس از کار با TDI، کارگران مبتلا باید یک سابقه کامل کار و پزشکی، آزمایش عملکرد ریه، اشعه ایکس قفسه سینه و آزمایش خون انجام دهند. این امر به ویژه برای آن دسته از کارگرانی که سابقه آلرژی های تنفسی فوقانی/ریوی، ریه های ضعیف شده قبلی و مشکلات ریوی یا گلو در زمان مواجهه دارند، مهم است.