صنعت چاپ داراي پيشينه اي طولاني است. اين صنعت، يک کارفرماي مهم است که براي کارکنان بسيار ماهر و واجد شرايط، شغل فراهم مي کند. اين بخش در حال حاضر به بازارهاي خاص و نيازهاي محلي واکنش نشان داده و با ميليونها نفر از کارکنان و ميلياردها دلار، گردش مالي با چالش هاي مربوط به تغيير تکنولوژي، به سمت ارتباطات ديجيتال و رقابت از سوي شرکتهاي بزرگ مواجه مي باشد. فن آوري ها و توانايي هاي  مدرن بهره وري ، امکان ارائه طيف کاملي از خدمات را افزايش داده است.

طبقه بندی روشها و اصطلاحات تخصصی صنعت چاپ در یک گروه معین، موجب می شود که بدون سرگردانی بتوانیم درک روشنی از اصطلاحات مربوط به چسب لمینت و فرآیند لمینت در بسته بندی انعطاف پذیر به دست آوریم.

جهت تحقق بخشیدن به شعار دانش محور بودن مجموعه تکنام کیهان پلیمر،تیم تولید محتوا،خدمات فنی و پشتیبانی ما با استفاده از دانش فعالان و نخبگان داخلی و خارجی این صنعت و در راستای ریشه یابی ایرادات، بهبود فرآیندها و آموزش اپراتورهای مربوطه اقدام به گردآوری و تدوین تعاریف و اصطلاحات تخصصی چسب لمینت بسته بندی انعطاف پذیر از منظر علم شیمی  نموده اند که در ادامه آورده شده است.

اصطلاحات شیمی چسب لمینت

چسب- چسب ماده ای است که برای نگه داشتن دو سطح در کنار یکدیگر استفاده می شود. ماده ای که قادر است مواد را به وسیله چسباندن سطحی به هم بچسباند نکته: چسب یک اصطلاح کلی است و از جمله سیمان، چسب، موسیلاژ و خمیر را شامل می شود. همه این اصطلاحات به صورت آزاد به جای یکدیگر استفاده می شوند. چسب ماده‌ای است که با پخش شدن روی سطوح اجسام، آنها را به یکدیگر متصل می‌کند و درمقابل جدا شدن آنها از یکدیگر مقاومت می نماید، یا به طور کلی ماده خاصی که میان دو جسم همگن و یا نام ناهمگن قرار گرفته و آنها را که در نگه می دارد،« چسب» نامیده می شود. صفت های توصیفی مختلفی برای واژه چسب به کار می رود تا ویژگی های خاصی را به شرح زیر نشان دهد: (1) شکل فیزیکی (چسب مایع، چسب نواری و غیره). (2) نوع شیمیایی (چسب سیلیکات، چسب رزین و غیره)؛ (3) مواد چسبانده شده (چسب کاغذ، چسب فلزی پلاستیکی، چسب می تواند برچسب، و غیره)؛ (4) شرایط استفاده (چسب تنظیم گرم، چسب تنظیم دمای اتاق و غیره).

در ساختار چسب دو نیروی اصلی وجود دارد: پیوستگی و چسبندگی.پیوستگی باعث اتصال و جاذبه های بین مولکولی بین مولکولهای خود چسب می شود.چسبندگی باعث اتصال مولکولهای چسب به دیگر سطوحی که قرار است چسبیده شوند می شود.

چسب لمینت– چسب های لمینت چند لایه لفاف را لمینت می کنند مانند فیلم پلاستیکی، فویل آلومینیومی و کاغذ برای تشکیل لایه ای که عملکردی را ارائه می دهد که با یک ماده نمی توان به دست آورد. اولین و مهمترین معیار انتخاب چسب های بین لایه ای مناسب، ساختار بسته بندی مورد نظر، شامل تعداد و نوع لایه ها و ضخامت هر کدام از آن ها است.

الاستومر –یک ماده ماکرومولکولی است که در دمای اتاق قادر است پس از حذف نیروی تغییر شکل، اندازه و شکل قابل توجهی پیدا کند.

پلی یورتان- دسته ای از مواد پلیمری هستند که به روش پلیمریزاسیون تراکمی که بخش عمده آن از دی و یا پلی ایزوسیانات ها به همراه الیگومرهایی با ساختار پلی اتر، پلی استر، پلی کربنات و … که همگی “پلی ال” نامیده می شوند، ساخته می شود.در حوزه پلی یورتان، موادی با جرم مولکولی بزرگتر از پلی ال ها و ایزوسیانات ها نیز وجود دارند که به اندازه پلیمر پلی یورتان بزرگ نیستند. این مواد پیش پلیمر نامیده شده و به دلیل کاربرد های وسیع، در صنایع فوم، چسب، پوشش و … استفاده می شوند.

پلیمر- ترکیبی است که از پیوند مولکول‌های ساده و یکسان با گروه‌های عاملی تشکیل می‌شود که به ترکیب آنها اجازه می‌دهد تحت شرایط مناسب به وزن‌های مولکولی بالاتر برود.پلیمرها ممکن است با پلیمریزاسیون (پلیمر افزودنی) یا پلی تراکم (پلیمر تراکمی) تشکیل شوند.هنگامی که دو یا چند مونومر درگیر باشند، محصول را کوپلیمر می نامند.

پلیمریزاسیون یا بسپارش- یک واکنش شیمیایی که در آن مولکول‌های یک مونومر به یکدیگر متصل می‌شوند و مولکول‌های بزرگی را تشکیل می‌دهند که عرض مولکولی آنها مضربی از عرض مولکولی ماده اولیه است. هنگامی که دو یا چند مونومر درگیر می شوند، فرآیند کوپلیمریزاسیون یا هتروپلیمریزاسیون نامیده می شود.

ایزوسیانات – این ماده به مثابه ستون فقرات چسب است. همچنین به عنوان یک قطعه یا چسب ساده نیز نامیده می شود.ایزوسیانات ها خانواده ای از مواد شیمیایی بسیار واکنش پذیر هستند. ایزوسیانات ها از واکنش های شیمیایی درپلاستیک ها و پلی یورتان ها به وجود می آیند.دو دسته کلی ایزوسیانات ها آروماتیک و آلیفاتیک هستند .

چسب های لمینت غیرحلالی شرکت تکنام کیهان پلیمر تحت برند نامیتک بر پایه  MDI ،با تکنولوژی مهار ایزوهای واکنش نداده ، فاقد این دسته از ایزوسیانات ها هستند.جهت کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه به وبسایت رسمی شرکت مراجعه فرمایید.

ایزوسیانات آروماتیک- ایزوسیانات های آروماتیک بسته به ساختار شیمیایی آنها با ضریب 2 تا 10 سریعتر واکنش می دهند. در کلاس آروماتیک، موارد اصلی مورد استفاده تولوئن دی ایزوسیانات، (TDI) و دی فنیل متان 4،4 دی ایزوسیانات، (MDI) هستند.این منجر به تولید چسب هایی می شود که به اصطلاح چسب های مبتنی بر TDI یا MDI نامیده می شوند.

ایزوسیانات آلیفاتیک- در کلاس آلیفاتیک، انواع معمولی شامل ایزوفرون دی ایزوسیانات، (IPDI) و هگزامتیلن دی ایزوسیانات، (HDI) است. سایر مواد آلیفاتیک برای کاربردهای چسب تخصصی تر استفاده می شوند. ایزوسیانات های آلیفاتیک بسیار گران تر از آروماتیک هستند. آنها شیمی متفاوت،منحصر به فرد و ایمن تری را برای بسته بندی با دمای بالا به ارمغان می آورند.دربرخی از کاربردها، فقط ایزوسیانات آلیفاتیک توسط مقررات قانون مواد غذایی مجاز است.

تولوئن دی ایزوسیانات (TDI) – در تولید پلی یورتان ها، عمدتاً برای کاربردهای فوم انعطاف پذیر از جمله ملافه و مبلمان، زیر فرش و همچنین کاربردهای بسته بندی استفاده می شود. TDI همچنین در ساخت پوشش‌ها، درزگیرها، چسب‌ها و الاستومرها استفاده می‌شود.

MDI یا متیلن دی فنیل دی ایزوسیانات- متیلن دی فنیل دی ایزوسیانات، یک دی ایزوسیانات آروماتیک با جرم مولکولی 250.25g/mol و فرمول مولکولی C_۱۵H_۱۰N_۲O_۲ است، بوی بسیار تندی دارد، در دمای اتاق به شکل کریستال‌های سفید رنگ است و بعد از ذوب شدن به مایعی بی رنگ و شفاف تبدیل می‌شود.سه ایزومر مشترک هستند که بر اساس موقعیت گروه های ایزوسیانات در اطراف حلقه ها متفاوت هستند: 2,2′-MDI, 2,4′-MDI و 4,4′-MDI. ایزومر 4,4 بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد و همچنین به عنوان دی ایزوسیانات 4,4′-دی فنیل متان نیز شناخته می شود. این ایزومر با نام Pure MDI نیز شناخته می شود. MDI در ساخت پلی اورتان با پلی ال ها واکنش می دهد.

پلیول /Polyol– درمان کننده یا هاردنر. خاصیت چسبندگی، انعطاف پذیری و پذیرش لغزش چسب نهایی را افزایش می دهد. همچنین به عنوان جز B یا واکنش دهنده مشترک نیز نامیده می شود.

کومونومر- Co-Monomer: مونومری که برای یک واکنش پلیمریزاسیون با یک یا چند مونومر دیگر مخلوط می شود تا یک کوپلیمر بسازد.

کوپلیمر- کوپلیمر، پلیمری است که از 2 نوع مونومر یا بیشتر ساخته شده است. به فرایندی که در آن کوپلیمر تشکیل می شود نیز کوپلیمریزاسیون گویند. کوپلیمر به منظور اصلاح بعضی خواص یک پلاستیک خاص صورت می گیرد و درمقابل هموپلیمر قرار دارد که تنها از یک نوع مونومر تشکیل شده است.

پلی اوره یا Polyurea – پلی اوره نوعی پوشش با مقاومت شیمیایی و فیزیکی بالا در جهان می باشد. این ماده الاستومری است که از پلیمریزاسیون مرحله به مرحله حاصل می شود و شامل ترکیب یک رزین مصنوعی و مواد واکنش دهنده ایزوسیانات است.

رزین- یک ماده آلی جامد، نیمه جامد یا شبه جامد که وزن مولکولی نامشخص و غالباً بالایی دارد، هنگام قرار گرفتن در معرض تنش تمایل به جریان دارد، معمولاً دارای محدوده نرم شدن یا ذوب است و معمولاً به صورت مخروطی می‌شکند. نکته: رزین مایع یک مایع پلیمری آلی است که پس از تبدیل به حالت نهایی برای استفاده به رزین تبدیل می شود.

دانسیته-چگالی یا دانسیته یک ماده (که به آن جرم حجمی یا جرم ویژه نیز گویند)، جرم آن ماده به ازای حجم واحد است یا به عبارت دیگر جرم یک متر مکعب از یک جسم را گویند و آن را با نماد ρ (رو) نشان می‌دهند و از رابطه ρ=m/V به دست می‌آید؛ که ρ چگالی، m جرم جسم، و V حجم جسم است. چگالی یک ماده، که به عنوان جرم تقسیم بر حجم تعریف می شود، یک ویژگی مهم ماده است.

گرانروی-گِران‌رَوی یا ویسکوزیته عبارت است از مقاومت یک سیال در برابر اعمال تنش برشی. به تعریفی دیگر، مقاومت اصطکاکی یک مایع یا گاز را در برابر شارش یا لغزیدن لایه‌ها، هنگامی که تحت تنش برشی قرار گیرد گِران‌رَوی می‌گویند. نام‌های دیگر گران‌روی عبارت است از: وُشکسانی (وشک در فارسی به معنی صمغ است)، چسبناکی، ناروانی و لِزْجَت.

در یک سیال جاری (در حال حرکت)، هرچه گران‌روی مایعی بیشتر باشد، برای ایجاد تغییر شکل یکسان، به تنش برشی بیشتری نیاز است. به‌عنوان مثال گرانروی عسل از گرانروی شیر بسیار بیشتر است.با افزایش دما گران‌روی شاره‌های مایع کاهش می‌یابد ولی در گازها، قضیه وارون است، البته درصد دگرگونی آن برای شاره‌های گوناگون متفاوت می باشد.

الاستیسیته، مدول – نسبت تنش به کرنش در مواد با تغییر شکل الاستیک.

بایندر– جزئی از ترکیب چسب که در درجه اول مسئول نیروهای چسبی است که دو جسم را در کنار هم نگه می دارد.

متراکم شدن-یک واکنش شیمیایی که در آن دو یا چند مولکول با جدا شدن آب یا یک ماده ساده دیگر ترکیب می شوند. اگر یک پلیمر تشکیل شود، به این فرآیند پلی تراکم می گویند.

ثبات- خاصیت چسب مایع که به واسطه آن در برابر تغییر شکل مقاومت می کند. نکته: سازگاری یک ویژگی اساسی نیست، بلکه شامل ویسکوزیته، پلاستیسیته و سایر پدیده ها می شود.

هیدرولی-  تجزیه یک بستر یا چسب در اثر واکنش با آب.

رطوبت سنجی- ماده ای با قابلیت جذب و حفظ رطوبت محیط.

پلاستیسیته- خاصیتی از چسب ها که به مواد اجازه می دهد به طور مداوم و دائمی بدون پارگی در اثر اعمال نیرویی که از مقدار تسلیم ماده بیشتر می شود تغییر شکل دهند.

لغزش یا slippage– حرکت چسب ها نسبت به یکدیگر در طول فرآیند باندینگ.

محتوای جامدات یا solids content– درصد وزنی ماده غیرفرار در یک چسب. توجه: درصد واقعی مواد غیرفرار در یک چسب با توجه به روش تحلیلی که استفاده می شود، به طور قابل توجهی متفاوت خواهد بود. برای به دست آوردن نتایج ثابت باید از یک روش تست استاندارد استفاده شود.

Gel Point– ژلینگی یک تغییر ناگهانی در ویسکوزیته رزین است. در واقع یک سیستم نیمه جامد متشکل از شبکه ای از تجمعات جامد که مایع در آن نگهداری می شود، است.

Gel Coat– رزینی فعال با سرعت پخت بالا که روی سطح قالب اعمال می شود و قبل از لایه گذاری ژل می شود. ژلکوت به بخشی جدایی ناپذیر از لمینت نهایی تبدیل می شود و معمولاً برای بهبود ظاهر و چسبندگی سطح استفاده می شود.

Batch– به مقدار وزنی محصول که در یک مرحله تولید و تخلیه می­شود اطلاق می­گردد.

چسب، لاتکس- امولسیون لاستیک یا رزین ترموپلاستیک در آب.

چسب، چند لایه- یک چسب فیلم که معمولاً با ترکیب چسب متفاوت در هر طرف پشتیبانی می شود. طراحی شده برای اتصال مواد غیر مشابه مانند پیوند هسته به چهره یک کامپوزیت ساندویچی.

چسب تک جزئی- یک ماده چسبنده حاوی سخت کننده یا کاتالیزور نهان که در اثر حرارت فعال می شود. معمولاً به مواد ترموست اطلاق می شود، اما چسب های بی هوازی، مذاب داغ یا چسب های وابسته به اتلاف حلال برای چسبندگی را نیز توصیف می کند. چسب های یک جزئی ترموست برای پخت نیاز به حرارت دارند.

چسب دو جزئی- چسبی که در دو قسمت عرضه می شود که قبل از استفاده مخلوط می شود. چنین چسب هایی معمولاً در دمای اتاق عمل می کنند.

چسب، حساس به فشار- ماده ای ویسکوالاستیک که به صورت بدون حلال برای همیشه چسبنده می ماند. چنین موادی با اعمال فشار بسیار خفیف فوراً به اکثر سطوح جامد می چسبند.

چسب لمینت پایه روغن گیاهی- این چسب لمینت دارای دو جزء است. جزء اول یک پیش پلیمری است که از ایزوسیانات MDI مونومریک به همراه یک پلی ال یا زنجیر افزاینده ساخته شده است. در ساخت این جزء، مواد مذکور را در دمای 70 درجه سانتی گراد بین 60 تا 90 دقیقه به همراه کاتالیست واکنش می کنند. سپس ویسکوزیته، رنگ و درصد NCO محصول مورد نظر تست می شود تا با محدوده مرجع مطابقت کند.جزء دوم یک مخلوطی از روغن کرچک روغن سویا و سایر پلی ال هاو کاتالیست است. بسته به عدد هیدروکسیل روغن، برای ثابت نگه داشتن نسبت اختلاط دو جزء، ممکن است مقدار کمی زنجیر افزاینده نیز به این مخلوط اضافه گردد.

چسب لمینت پایه پلی استری- این چسب نیز مانند چسب لمینت پایه روغن گیاهی، دو جزء دارد. جزء اول این چسب با چسب پایه روغن گیاهی یکسان است. جزء دوم این چسب، پلی الی پلی استری است. برای تنظیم عدد هیدروکسیل این پلی ال تا حدی می توان از افزودن گلایکول ها بهره برد. البته ویسکوزیته این پلی ال نسبت به روغن بالاتر است و چالش های بیشتری برای افزایش چسبندگی به سطوح غیر قطبی دارد.به دلیل یکسان نبودن عدد عیدروکسیل روغن با پلی ال، در اختلاط آنها با پیش پلیمر برابر، باید نسبت اختلاط نابرابری اتخاذ کرد.

ﻓﺮﻣﻮﻻﺳﻴﻮﻥ چسب لمینت:

ﭼﺴﺐ ﻫﺎ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺑﺎ ﻧﻮﻉ ﻭ ﺩﺭﺻﺪ ﺍﺟﺰﺍﺀ ﻓﺮﻣﻮﻻﺳﻴﻮﻥ ﺧﻮﺍﺹ ﻭ ﻭﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺩﺭ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪﻱ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ. ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﻣﺤﺪﻭﺩﻩ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﭼﺴﺐ ﻫﺎ ﻭ ﺳﻴﻊ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﻫﺎﻱ ﻣﺘﻔﺎﻭﺗﻲ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

ﻓﺮﻣﻮﻻﺳﻴﻮﻥ چسب لمینت ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺍﺟﺰﺍﻱ ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﻬﺖ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﺧﺎﺻﻴﺖ ﻭﻳﮋﻩ ﺍﻱ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ.

ﺭﺯﻳﻦ ﭘﺎﻳﻪ– ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﺟﺰﺀ ﻓﺮﻣﻮﻻﺳﻴﻮﻥ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﻟﻴﻞ ﺍﺻﻠﻲ ﭼﺴﺒﻨﺪﮔﻲ ﺩﻭ ﺳﻄﺢ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺍﻳﻦ ﺟﺰﺀ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﭘﺎﻳﻪ ﻭ ﻧﻮﻉ ﭼﺴﺐ لمینت ﻧﻴﺰ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.

ﻫﺎﺭﺩﻧﺮ– ﺍﻳﻦ ﻣﺎﺩﻩ ﻧﻘﺶ ﺍﺻﻠﻲ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻭﺍﮐﻨﺶ ﭘﺨﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺭﺗﻲ ﺷﺒﮑﻪ ﺍﻱ ﺷﺪﻥ ﭼﺴﺐ لمینت ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ. ﭼﺴﺐ ﻫﺎﻱ ﺩﻭ ﺟﺰﺋﻲ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺎﻣﻞ ﺭﺯﻳﻦ ﭘﺎﻳﻪ ﺩﺭ ﺟﺰﺀ ﺍﻭﻝ ﻭ ﻫﺎﺭﺩﻧﺮ ﺩﺭ ﺟﺰﺀ ﺩﻭﻡ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺍﺧﺘﻼﻁ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺟﺰﺀ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺼﺮﻑ ﻭﺍﮐﻨﺶ ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﺑﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺟﺰﺀ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﺩ ﮐﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺧﺸﮏ ﺷﺪﻥ ﭼﺴﺐ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ. ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻲ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺑﺮﺍﻱ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺨﺸﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻭﺍﮐﻨﺶ ﺩﺭ ﻓﺮﻣﻮﻻﺳﻴﻮﻥ ﻣﻮﺍﺩﻱ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﮐﺎﺗﺎﻟﻴﺴﺖ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﺩ. این اصطلاح همچنین برای تعیین ماده ای به کار می رود که برای کنترل درجه سختی فیلم پخته شده اضافه می شود.

ﺣﻼﻝ- ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻲ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺣﻼﻝ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮﻻﺳﻴﻮﻥ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﺎ ﮐﺎﻫﺶ ﻭﻳﺴﮑﻮﺯﻳﺘﻪ ﭼﺴﺐ ﺑﺎﻋﺚ ﺳﻬﻮﻟﺖ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﺮﺩﺩ. ﺍﻳﻦ ﺣﻼﻝ ﻫﺎ ﮐﻪ ﻋﻤﻮﻣﺎ ﺩﺭ ﭼﺴﺐ ﻫﺎﻱ ﺳﻨﺘﺰﻱ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﻪ ﻣﻮﺍﺩ ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﺁﻟﻲ ﺍﺳﺖ. ﮔﺎﻫﻲ ﺍﺯ ﻣﺨﻠﻮﻃﻲ ﺍﺯ ﺣﻼﻝ ﻫﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﮐﻴﻔﻴﺖ ﺑﻬﻴﻨﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﻮﺩ. ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥﭘﺨﺖ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺗﺒﺨﻴﺮ ﺑﺎﻋﺚ ﺧﺸﮏ ﺷﺪﻥ ﭼﺴﺐ لمینت ﻣﻲ ﺷﻮﺩ.

ﺭﻗﻴﻖ ﮐﻨﻨﺪﻩ- ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺍﺩ ﺑﺮﺍﻱ ﮐﺎﻫﺶ ﻭﻳﺴﮑﻮﺯﻳﺘﻪ ﺭﺯﻳﻦ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﺎعث ﺳﻬﻮﻟﺖ ﮐﺎﺭﺍﻳﻲ ﭼﺴﺐ لمینت ﻣﻲ ﮔﺮﺩﺩ. ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺍﺩ ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﺣﻼﻝ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﭘﺨﺖ ﭼﺴﺐ لمینت ﺗﺒﺨﻴﺮ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﺭﺯﻳﻦ ﺩﺭ ﻭﺍﮐﻨﺶ ﭘﺨﺖ ﺷﺮﮐﺖﻣﻲ ﮐﻨﻨﺪ ﻭﺑﺎﻋﺚ ﺧﺸﮏ ﺷﺪﻥ ﻭ ﺷﮑﻞ ﮔﻴﺮﻱ ﭼﺴﺐ لمینت ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ.

ﻓﻴﻠﺮ- ﻣﻌﻤﻮﻻ ﻣﻮﺍﺩ ﻣﻌﺪﻧﻲ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮﻻﺳﻴﻮﻥ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ ﺗﺎ ﺧﻮﺍﺹ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﭼﺴﺐ لمینت ﺭﺍ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﺩﻫﺪ.فیلرها یک ماده نسبتاً غیر چسبنده که برای بهبود خواص کاری، ماندگاری، استحکام یا سایر کیفیت‌های چسب به آن اضافه می‌شود.ﺩﺭﺿﻤﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﮐﺎﻫﺶ ﻗﻴﻤﺖ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﻣﺤﺼﻮﻝ ﻧﻴﺰﻣﻲ ﺷﻮﺩ. ﺑﺎ ﺍﻓﺰﻭﺩﻥ ﻓﻴﻠﺮ ﻫﺎ ﺧﻮﺍﺻﻲ ﻣﺎﻧﻨدﺍﻧﺒﺴﺎﻁ ﺣﺮﺍﺭﺗﻲ، ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺍﻟﮑﺘﺮﻳﮑﻲ، ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮔﺮﻣﺎﻳﻲ، ﺟﻤﻊ ﺷﺪﮔﻲ ﻭ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﺣﺮﺍﺭﺗﻲ ﺩﺭ ﭼﺴﺐ ﻫﺎ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻣﻲﺷﻮﺩ.

بازدارنده- ماده ای که واکنش شیمیایی را کند می کند. گاهی اوقات از بازدارنده ها در انواع خاصی از چسب ها برای افزایش طول عمر انبارداری یا کار استفاده می شود.

اصلاح کننده- هر ماده شیمیایی بی اثری که به فرمول چسب اضافه می شود و خواص آن را تغییر می دهد.

نرم کننده – ماده ای است که در یک چسب برای افزایش انعطاف پذیری، کارایی یا انبساط آن استفاده می شود. افزودن نرم کننده ممکن است باعث کاهش ویسکوزیته مذاب، کاهش دمای انتقال مرتبه دوم یا کاهش مدول الاستیک چسب جامد شده شود.

پرایمر یا آغازگر- پوششی که قبل از استفاده از چسب روی سطح اعمال می شود تا عملکرد چسب را بهبود بخشد.

تثبیت کننده – یک افزودنی چسبنده که از تغییر خواص جلوگیری می کند یا به حداقل می رساند، به عنوان مثال، با جذب چسبیده، دمولسیفیکاسیون یا واکنش شیمیایی سریع.

گسترش دهنده یا  Extender– ماده ای که عموماً دارای خاصیت چسبندگی است، به یک چسب اضافه می شود تا مقدار چسب اولیه مورد نیاز در واحد سطح را کاهش دهد.

ﺣﺎﻣﻞ ﻳﺎ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﮐﻨﻨﺪﻩ- ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺍﺩ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺟﺎﻣﺪ ﻣﺸﺒﮏ ﻳﺎ ﻓﻴﻠﻢ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﭘﻼﺳﺘﻴﮏ ﮐﺎﻏﺬ ﻭ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺑﻪﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺜﺎﻝ ﭼﺴﺐ ﻫﺎﻱ ﻧﻮﺍﺭﻱ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﭼﻨﻴﻦ ﺣﺎﻣﻠﻲ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﭘﻠﻲ ﭘﺮﻭﭘﻴﻠﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ.

عامل پخت مسدود شده- یک عامل پخت یا سخت کننده غیر فعال شده است که می تواند به دلخواه با وسایل فیزیکی یا شیمیایی دوباره فعال شود.

عامل پخت یا Curing Agent–  جزء فعالی که پس اختلاط با رزین تحت شرایط دمایی خاص باعث پلیمریزاسیون و اتصالات عرضی می ­شود.

بازدارنده شعله یا Flame Retardant– توانایی رزین برای مقاومت در برابر سوختن یا احتراق. برخی از مواد در صورت قرار گرفتن در معرض شعله به عنوان خود خاموش شونده طبقه بندی می شوند.