پلی یورتان‌ها: فوم پلی یورتان انعطاف پذیر(فلکسی)
پلی اورتان یا پلی یورتان یک ماده بسیار متنوع است که قادر به حل بسیاری از مشکلات است و در ساخت و ساز، مبلمان، ملافه، خودرو، صحافی و بسیاری از صنایع دیگر استفاده می شود. از آنجایی که پلی یورتان ها بادوام، سبک و همه کاره هستند، می توانند به کاهش ضایعات و مصرف انرژی کمتر کمک کنند. بهره وری انرژی و بازیافت همچنان موضوع مهمی است که هم صنعت و هم مصرف کننده با آن روبرو هستند.
پلی یورتان ها در تمام جنبه های ساخت و ساز ساختمان از تولید محصول تا رفع نیازهای کاربردی حیاتی در کار یافت می شوند. آنها به عنوان عایق، چسب، درزگیر و چسب در انواع محصولات ساختمانی و در مصارف متعدد دیگر استفاده می شوند. تمایل و نیاز به ساختمان های کارآمدتر انرژی، استفاده از محصولات پلی اورتان بیشتر را تشویق کرده است.
همراه با بقیه صنعت پلاستیک، صنعت پلی یورتان از روش حفظ منابع و به حداقل رساندن اثرات زیست محیطی و بهداشتی پلاستیک ها و محصولات پلاستیکی حمایت می کند. CPI از استفاده از موارد زیر پشتیبانی می کند:
معیارهای زیست محیطی و کارایی انرژی در طراحی محصول و تصمیمات خرید، همراه با ایمنی محصول، هزینه، عملکرد و در دسترس بودن.
فوم پلی یورتان انعطاف پذیر یا فلکسی به عنوان بالشتک برای انواع محصولات مصرفی و تجاری از جمله ملافه، مبلمان، فضای داخلی خودرو، زیر فرش و بسته بندی استفاده می شود. فوم انعطاف پذیر را می توان تقریباً در هر شکل و سفتی مختلفی ایجاد کرد. سبک، بادوام، حمایت کننده و راحت است.
فوم پلی یورتان انعطاف پذیر(فلکسی) حدود 30 درصد از کل بازار را به خود اختصاص داده است و عمدتاً برای ملافه، مبلمان و در صنعت خودرو استفاده می شود.
فوم پلی اورتان انعطاف پذیر چیست؟
فوم پلی یورتان انعطاف پذیرFPF) ) پلیمری است که از واکنش پلی ال ها و ایزوسیانات ها تولید می شود، یک فرآیند شیمیایی که در سال 1937 آغاز شد. به دلیل این خاصیت، این ماده در مبلمان، ملافه، صندلی اتومبیل، تجهیزات ورزشی، بسته بندی، کفش، و بالشتک فرش یک ماده ارجح است. همچنین نقش ارزنده ای در عایق صدا و فیلتراسیون دارد.
فوم معمولاً در قالب های بزرگی به نام slabstock تولید می‌شود که اجازه داده می‌شود تا به یک ماده جامد پایدار تبدیل شوند و سپس به قطعات کوچک‌تر در اندازه‌ها و پیکربندی‌های مختلف بریده و شکل داده شوند. فرآیند تولید قلوه سنگ اغلب با بالا آمدن نان مقایسه می شود – مواد شیمیایی مایع روی یک تسمه نقاله ریخته می شوند و بلافاصله شروع به کف می کنند و در حین حرکت در نوار نقاله به شکل یک نان بزرگ (معمولاً حدود چهار فوت ارتفاع) بالا می روند. مواد خام برای فوم را می توان در قالب های آلومینیومی نیز ریخت، جایی که فوم پخته شده اندازه و شکل قالب را به خود می گیرد. قالب‌گیری امکان تولید اقلام فومی را در اشکالی که به سختی می‌توان به دست آورد، می‌دهد.
فرآیند قالب‌گیری می‌تواند اجزای فوم را با سایر قطعات مانند قاب فلزی یکپارچه کند. یکی از نمونه های این مورد، پشتی سر صندلی ماشین است. به دلیل هزینه های اولیه بالای تولید قالب، قالب گیری معمولاً برای دوره های تولید بالا محفوظ است. فوم قالب گیری شده اغلب در داخل خودرو، مبلمان تجاری و تجهیزات ورزشی یافت می شود.
مواد اولیه برای FPF اغلب با افزودنی هایی تکمیل می شود که خواص مورد نظر را به همراه دارد. این موارد از راحتی و پشتیبانی مورد نیاز برای نشیمن‌گاه‌های روکش گرفته تا ضربه‌گیری مورد استفاده برای محافظت از کالاهای بسته‌بندی شده تا مقاومت سایشی طولانی‌مدت مورد نیاز بالشتک فرش را شامل می‌شود.
کاتالیزورهای آمینی و سورفکتانت‌ها می‌توانند اندازه سلول‌های تولید شده در طی واکنش پلی‌ال‌ها و ایزوسیانات‌ها را تغییر دهند و در نتیجه خواص کف را تغییر دهند. افزودنی‌ها همچنین می‌توانند شامل بازدارنده‌های شعله برای استفاده در هواپیما و اتومبیل و ضد میکروب‌ها برای جلوگیری از کپک زدن در کاربردهای بیرونی و دریایی باشند. هنگامی که فوم تولید شد، می‌توان آن را به اشکال پیچیده ساخت. ابزار اصلی ساخت فوم – اره نواری عمودی و شکاف افقی – از ماشین آلات نجاری اقتباس شده است. از آنجایی که فوم انعطاف پذیر است، می توان فوم را به یک چرخ راس که با تیغه های برش پیکربندی شده است، متصل کرد، فرآیندی که به آن شکاف حلقه می گویند.
سازندگان همچنین از لیزر، سیم‌های داغ، جت‌های آب، پیچش‌های موج و سایر فناوری‌ها استفاده می‌کنند. فوم را می توان در حین برش فشرده فشرده کرد تا اثراتی مانند فوم “پیچیده” ایجاد کند که گاهی اوقات در رویه های تشک استفاده می شود.
پلی یورتان همچنین ممکن است با مواد دیگری مانند بسترهای نبافته، توری، پارچه و الیاف ترکیب شود. تکنیک‌های باندینگ شامل اتصال شعله، اتصال فیلم داغ، چسبندگی مذاب داغ و لایه‌گذاری پودری است که در آن از چسب پودری برای چسباندن فوم به بستر از طریق فرآیند حرارتی استفاده می‌شود. هدلاینرها (سقف بالشتک شده داخل خودرو) معمولاً از یک پارچه نبافته تشکیل شده است که با استفاده از اتصال شعله به پشتی فوم نازک لمینت شده است.
سایر فرآیندها ساختار و ویژگی های عملکرد فوم را تغییر می دهند. یکی از چشمگیرترین و بسیار مفیدترین تغییرات، شبکه سازی است. شبکه سازی مستلزم شکستن بسیاری از دیواره های سلولی فوم برای ایجاد تخلخل و جریان هوای بیشتر است. این را می توان با قرار دادن فوم در معرض انفجار کنترل شده یک مخلوط گاز در یک راکتور بسته، یا با قرار دادن کف در یک حمام سوزاننده انجام داد. فوم مشبک اغلب در سیستم های فیلتر هوا و سیال و به عنوان غشای ضد موج در مخازن سوخت استفاده می شود.
یکی از مهم‌ترین فرمول‌بندی‌های تجاری فوم، پردازش ضایعات فوم به بالشتک فرش چسبانده شده است. فوم قراضه از انواع مختلف خرد شده و با یک چسب شیمیایی در واحد پردازش قرار می گیرد. مخلوط تحت فشار قرار می گیرد و با بخار تزریق می شود تا یک سیلندر یا بلوک فوم بزرگ را تشکیل دهد. این ماده سپس به ضخامت های مناسب برای استفاده از کوسن فرش “پوست کنده می شود”. فوم چسبانده شده محبوب ترین نوع کوسن فرش است که سهم بازار آن بیش از 80 درصد است.